اسب لجام گسیخته ای که توسط روحانی هی شد
صحبت های آقای روحانی در نمایشگاه مطبوعات که البته در یک جمع خودی! صحبت می نمود،سرشار از همان نیش و کنایه های همیشگی به منتقدان دولت و البته پس از دستگیری های اخیر با یک تندی خاصی همراه بود و در حالی که نگرانی های فرهنگی مقام معظم رهبری بارها به گوش ایشان رسیده ،خبر از جنبش جدید و موج جدید رسانه های حامی دولت علیه مظاهر و نیروهای مذهبی و استوانه هایی نظیر امام مسلمین می دهد.
جناب روحانی از اسب تروای خوديها نفوذی میریزد و از خطابه های شما عصبانیت،اينروزها نگران حال شماييم،پیاده نظام دشمن لو میرود و از فتح سنگر به سنگر دشمن از حلب و کابل بیروت و عدن بوی آدامس خوديها استشمام میشود و رییس جمهور مردمی پشت خاکریز اتهامات علیه نظام پناه میگیرد،مستشار آمریکایی و مسوول جنگ سايبري دشمن در منطقه با قرارداد دولتی از لبنان به ایران می آید و سربازان گمنام کمینش را به زمینش میخکوب میکنند اما شما نگران نور چشمی ها هستید،جناب روحانی ما نگران شما هستیم.
اما باید در پاسخ به بخشی از سخنانتان در نمایشگاه مطبوعات عرض شود،جناب آقای روحانی! انقلابی بودن یک عنصر مهمتر از هر آنچه شما گفتید دارد و آن پیروی صادقانه از ولایت است،آنچه که این روز ها کمتر دیده می شود،البته هر کسی می تواند این سیاست را پیش بگیرد که از این طرف خود را حامی رهبر معرفی کند و از آن طرف بدون توجه به فرمان و سخن ایشان هر آنچه می خواهد بکند.
نقدترینش دستوراتی است که ایشان در مورد برجام صادر فرمودند و در مورد آن شرط کردند مانند اعلام کتبی رئیس جمهور آمریکا و اتحادیه اروپا مبنی بر لغو تحریم ها و تشکیل هیئت رصدکننده انجام تعهدات طرف مقابل و تحقق الزامات اجرای برجام" که این روز ها در کمال ناباوری می بینیم بدون وجود اهتمام در تحصیل این شروط زمزمه های جدی در آغاز اجرای تعهدات کشورمان به گوش می رسد و این موضوع چیزی نیست که از یک انقلابی حقیقی و پیرو ولایت نمود پیدا کند.
اما گفته شد عده ای پول دولت را می گیرند و علیه دولت می نویسند، اولا مگر شما از آزادی مطبوعات سخن نمی گویید پس چرا همیشه این بام آزادی مطبوعات در دولت دو هوا داشته است،از طرفی اندک نشریات منتقد دولت بارها توقیف شوند و از طرف دیگر....اصلا بفرمایید پول دولت از کجاست؟ که نباید کسی که آنرا می گیرد از دولت انتقاد کند،آیا شما که پیوسته دم از اخلاق می زنید، این یک روش اخلاقی است؟
آیا اینکه مخالفان خود را با عناوین مختلفی چون بی سواد ،بی شناسنامه،چماق دار،متحجر ،لبو فروش و عناوینی نظیر این خطاب کنیم با اخلاق سازگاری دارد یا اینکه آنها را به جهنم حواله بدهیم یک عمل اخلاقی است؟
جناب روحانی! آیا یک دولت پنجاه و اندی درصدی که نشان داده با رفتار ها و عملکرد حزبی خود را وامدار احزاب میداند می تواند آئینه نظرات مردم باشد که شما انتقاد به دولت را علیه مردم بودن تعبیر می کنید؟ ،آیا این مردم مذهبی و حامی ولایت راضی هستند که روزنامه های زنجیره ای که شما از تولد شوم بعضی از آنها یاد کردید به مقدسات آنها توهین کنند و بعد اقدامی صورت نگیرد تا آنها جری و جری تر شوند؟؛
آقای روحانی ایمان مانع از آن است که انسان از یک سوراخ دوبار گزیده شود و این فریاد آزادی انتقاد شما در حضور روزنامه های یک طیف خاص ،در حالی که میگویید حتی امام مسلمین را هم می شود نقد کرد،سر از کجا در خواهد آورد؟
آیا یادتان نیست نشریات سیاه اصلاح طلب در روزگاری نه چندان دور با همین چراغ سبز ها از همه مرز های دینی عبور کردند و پرده حرمت از تمام مقدسات دریدند؟
اي سيد ما و اي مولاي ما،فداي دردهاي دلت،تو كانون انعكاس نور ولي عصر و خورشيد زمين و زماني و بار امتي به دوش توست،دوشي كه عليوار بار يتيمي امت اسلام را برخود تحمل مي كند،آه از فاصله اي كه با تو دارم ،فكر و ذهن كوچك من و درك ناقص من كجا و رهيافتن به اوج استواي عرشي تو كجا؟ و حال آنكه تو حجت حجت اللهي و سايه لطف حضرت بقيۀ الله.