مدافعان حرم قاچاقی
یکی از موضوعات داغ در فضای امروز جامعه مسئله مدافعان حرم و جنگ ما در عراق و سوره است، شکی در آن نیست که حضور ما در این جبهه لازم است، شکی در این نیست که فعالیت ما در این جبهه باعث می شود که لازم نباشد در خانه خودمان بجنگیم و این هزینه بالا را متحمل شویم،
امروز طبق سخنان صریح مقام عظمای ولایت و مسئولین، حضور ما در این جنگ ها به صورت لشکر کشی همه جانبه نسیت، و تنها حضور ما یک حضور مستشاری است و این یک موضوع مهم است!، در این میان بسیاری از جوانان دیده می شوند که عشق حضور در این جبهه مقدس دفاع از حرم را دارند اما آیا اجازه شرعی و قانونی برای حضور عناصر غیر متخصص و مستشار در این جبهه وجود دارد؟
برای پاسخ دادن به این پرسش باید به یک مقدمه بپردازیم و آن اینکه در معارف دینی خدای تعالی از تک تک نعماتی که به ما داده سوال می کند که در چه راهی صرف کرده ایم و آیا بهترین استفاده ممکن را از آن کرده ایم یا نه!، و در موضوع صدمه زدن به بدن علمای ما قائل به حرمت هستند ،چه حتی شما یک تیغ روی دستتان بکشید!، حالا در موضوع جان انسان که بالاترین نعمت خدادادی است چطور خدای تعالی حساس نیست؟
از طرف دیگر موضوع شهادت و مقام بالای شهید در راه خدا مطرح است که حتی شخصی مثل امام حسین علیه السلام برای یک مصلحت بالا که حفظ دین و ماندن اسلام است جان خود و خانواده خود را فدا می کند! ، اما کی ما می توانیم به این موضوع پی ببریم که یک مصلحت بالاتری وجود دارد که ما مجوز داریم برای حفظ آن جان خود را فدا کنیم؟ ، پاسخ آن است که ما یک رهبر شجاع و آگاه داریم که حجت شرعی در دستان اوست، در زمان غیبت ولی فقیه سرپرست ماست و ایشان باید اعلام جهاد کنند که بر ما واجب شود و حال آنکه اعلام جهاد عمومی نشده است!
سوال این است که جوانی که بدون کسب اجازه شرعی و فقط با رابطه یا جا زدن خود در میان سربازان سایر کشور ها و آن هم بدون شناخت منطقه جنگی و بدون آموزش نظامی لازم وارد این میدان می شود و جان خود را در کمترین زمان ممکن از دست می دهد در آن دنیا چنین شخصی امتیاز می گیرد یا بازخواست می شود؟
افرادی می آمدند پیش امام خمینی رحمه الله و به ایشان عرض می کردند که دعا کنید ما شهید شویم! ، ایشان در پاسخ عرض می کردند که دعا می کنم پیروز شوید و ثواب شهادت را ببرید!؛ جان بر کف بودن مهم است اما با رعایت منطق و صلاح و مصلحت، شکی در آن نیست که اسلام دین منطق است و حضور بسیاری از جوانان عادی البته با روحیه و شوق ستودنی در این جبهه مستشاری منطقی نیست و حتی مورد تایید مسئولین نظامی ما هم نمی باشد.
اي سيد ما و اي مولاي ما،فداي دردهاي دلت،تو كانون انعكاس نور ولي عصر و خورشيد زمين و زماني و بار امتي به دوش توست،دوشي كه عليوار بار يتيمي امت اسلام را برخود تحمل مي كند،آه از فاصله اي كه با تو دارم ،فكر و ذهن كوچك من و درك ناقص من كجا و رهيافتن به اوج استواي عرشي تو كجا؟ و حال آنكه تو حجت حجت اللهي و سايه لطف حضرت بقيۀ الله.