بعضی ها این روز ها در امتحان رد شدند،خودشان نمی دانند،همان زمانی که سختشان آمد کنار دیگران بنشینند و امتحان دهند و به چه و چه نازیدند در امتحان الهی رد شدند،خدا رحمت کند خمینی کبیر را که می فرمود عجب گناه ما مذهبی هاست،می فرمود بعضی علم توحید می گویند اما از آن بی خبرند.

قرار بود درخت هرچه پربار تر شود شاخو برگش افتاده تر شود،خدا رحمت کند مرحوم آیت الله بهجت را تا آخر نمی گذاشت از این عناوین به او نسبت دهند حتی آیت الله و آیت الله العظمی،روی رساله اش نوشته اند العبد محمد تقی بهجت؛ اما امروز بعضی از جوان ها را با عنوان علامه حلوا حلوا می کنند،کسی که فراموش کرده عجب بدتر از تمامی گناهان است،عجب شیطان عبادت شش هزار ساله او را باطل کرد حالا چه رسد به ما که نه عمری داریم و نه عبادتی؛

خداوند جوان گنهکاری را که در پیشگاه خداوند دلشکسته است از شیخی که به علم و عمل چند صباحش می نازد و حتی شانش را بالاتر از این می داند که کنار دیگران امتحان دهد بیشتر دوست می دارد،آری علم حقیقی بر تواضع عالم می افزاید که فرمود:

افتادگی آموز اگر طالب فیضی/هرگز نخورد آب زمینی که بلند است